Badanie miało na celu analizę wyzwań związanych z pełnieniem funkcji duszpasterza. Analizowaliśmy także strategie radzenia sobie z trudnościami i postawy wobec korzystania z dostępnych źródeł wsparcia społecznego oraz profesjonalnej pomocy u księży diecezjalnych. Przeprowadziliśmy badanie jakościowe z udziałem 12 czynnych księży rzymskokatolickich, z którymi przeprowadzono częściowo-ustrukturyzowane wywiady pogłębione. Transkrypcje wywiadów poddano interpretacyjnej analizie fenomenologicznej.
Z uzyskanych danych wynika, że pomimo świadomości dostępnych źródeł wsparcia i profesjonalnej pomocy, księża korzystają z nich rzadko i niechętnie, z powodów osobistych i kulturowych. Coping religijny był postrzegany jako najbardziej właściwa, akceptowana i oczekiwana strategia, służąca zachowaniu równowagi psychicznej. Księża zgłaszali skłonność do skrywania osobistych problemów, szczególnie przed ludźmi świeckimi, aby zachować pozytywny wizerunek siebie i Kościoła oraz podporządkować się grupowym normom. Po profesjonalną pomoc sięgali w ostateczności i wiązało się to z auto-stygmatyzacją. Badanie to zwraca uwagę profesjonalistów w obszarze ochrony zdrowia psychicznego na specyficzne wyzwania i potrzeby księży oraz typowe bariery utrudniające korzystanie z pomocy. W raporcie omówione są również wskazówki do dalszych badań.
Podziel się:
Raport z badania:
Zespół badawczy: Dr Igor Pietkiewicz, Mgr Dawid Bachryj
Samodzielny pracownik naukowy zatrudniony na stanowisku badawczym w Instytucie Psychologii Akademii Ignatianum w Krakowie, kierownik Centrum Badań nad Traumą i Dysocjacją (CBTD), psychoterapeuta i superwizor psychoterapii. Od wielu lat jest mentorem i członkiem zarządu European Society for Trauma & Dissociation (www.estd.org), a obecnie pełni funkcję przewodniczącego tego Towarzystwa. Posiada certyfikat psychoterapeuty i superwizora Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Europejski Certyfikat Psychoterapeuty, certyfikat terapeuty i konsultanta EMDR Europe. Prowadzi praktykę prywatną w Katowicach, gdzie zajmuje się głównie pacjentami dorosłymi z doświadczeniami traumy złożonej. Pracuje w języku polskim i angielskim.